بر آمده از هیچ

دلم میخواهد اینجا بنویسم که خانم ت چقدر خوب می نویسید و من چقدر بعضی لحظات دلم میخواهد بگویم با تمام علاقه ای که به شما دارم با نظر شما مخالفم یا اشاره به چشمان زیبای خانم ر داشته باشم و بگویم که میشود برای آن چشمها مرد حتی، یا آقای ص را خطاب قرار داده و بگویم با اینکه مزخرف میگویی اما هیچ چیزی به اندازه نوشته هایت مرا نمی خنداند یا برای خانم نون نازنین بنویسم تنها زنی بودی که مرا برای خودم میخواستی و چقدر در موردت خطا رفتم یا از آن خانم که حتی اشاره به نامش نمیکنم چون شاید متوجه بشود که او را می گویم و دلش بشکند و من اهل دل شکستن نیستم مگر در مواقعی که منافعم به خطر بیفتد و چون برای منافع من خطری ندارد پس دلش را نمی شکنم و اشاره خفیف هم به نامش نمیکنم، بپرسم واقعا چرا اینقدر خنگی؟ یا چون این مورد به شما ربطی ندارد خانم شین را قاطی ماجرای این نوشته نکنم یا به آن خانم میم زیبا رو بگویم حیف که تو را نفهمیدم یا به آن آقای سین بگویم خاک بر سرت که اینقدر لوس کامنت می گذاری و حتی به آن آقای شین که فکر میکند خیلی زبان دارد بگویم چیز ما هم نیستی هم یعنی گرد و خاک ته کفش ما و خیلی چیزهای دیگر که میدانم حوصله اش را ندارید‌.

دلم میخواهد اینجا بنویسم و شما هم بخوانید و به به و چه چه کنید.